Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΟΧΙ ΚΑΛΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗ
Με την έλευση της καινούργιας χρονιάς σχεδόν όλοι μας, κάνουμε έναν απολογισμό για την χρόνια που πέρασε και βάζουμε στόχους για την καινούργια , με την ελπίδα να μπορέσουμε να κάνουμε ένα βήμα προς το καλύτερο , με οποίο τρόπο και αν αντιλαμβανόμαστε το καλύτερο ο καθένας μας .
Όμως υπάρχουν κάποια πράγματα που μένουν αναλοίωτα μέσα στον χρόνο, και που όσα χρόνια και αν περάσουν θα τα συναντάμε συχνά-πυκνά μπροστά μας, στον χώρο των πολεμικών τεχνών . Έτσι αποφάσισα να γράψω τον δεκάλογο του « ΟΧΙ ΚΑΛΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗ» μια συλλογή από αφηγήσεις φίλων, ασκούμενων σε άλλες πολεμικές τέχνες, φίλους εκπαιδευετές, και φυσικά κάποια πράγματα από την δική μου εμπειρία σαν εκπαιδευτής και μαθητής.
Έτσι λοιπόν ξεκινώντας την καινούργια χρόνια ελπίζω όλοι όσοι εμπλεκόμαστε με την ιδιότητα του εκπαιδευτή – προπονητή -δάσκαλου όπως νομίζει ο καθένας μπορεί να τοποθετήσει εαυτόν, να γίνουμε καλύτεροι για το καλό ,όχι μόνο των μαθητών μας αλλά και τις τέχνης που ασκούμαστε .
Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΟΧΙ ΚΑΛΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗ
- Όταν ένας μαθητής αποφασίζει να κάνει το μεγάλο βήμα στην εξέλιξη του μέσα στην τέχνη ώστε να ανοίξει τα φτερά του δημιουργώντας την δική του σχολή, θα μας κάνει την εξής ερώτηση. «είμαι έτοιμος να ανοίξω την δική μου σχολή δάσκαλε?» Η σωστή απάντηση δεν είναι , «περίμενε μέχρι να πάρεις το 4 Dan και τότε ίσως να είσαι έτοιμος» Η σωστή απάντηση είναι πες μου πως μπορώ να στηρίξω αυτή σου την προσπάθεια τι περιμένεις από μένα ώστε να προχωρήσεις στα δικά σου βήματα .
- Όταν ένας μαθητής έρχεται σε εμάς ώστε να δώσει εξετάσεις αλλά δεν είναι έτοιμος ( οι λόγοι ποικίλουν ανάλογα την περίπτωση ) δεν του πουλάμε ιδιαίτερα ώστε να «γίνει έτοιμος για να δώσει εξετάσεις». Τον υποστηρίζουμε με ένα προχωρημένο μαθητή όποιος θα δουλέψει μαζί του για το διάστημα μέχρι τις εξετάσεις , επιπλέον της προετοιμασίας που γίνεται κάθε φόρα την περίοδο των εξετάσεων.
- Όταν ένας μαθητής «αδυνατεί « οικονομικά να έρθει σε ένα σεμινάριο , δεν τον εμποδίζουμε να δώσει εξετάσεις ως μέσο πίεσης επειδή στην παρούσα φάση δεν μπορεί να καλύψει το έξοδο αυτό. Τον στηρίζουμε λέγοντας του « μπορείς να έρθεις δωρεάν αυτή την φόρα και ξέρω ότι την επομένη θα κάνεις την προσπάθεια σου ώστε να είσαι τυπικός».
- Όταν ένας μαθητής με τον καιρό γίνεται πολύ κάλος σε αυτό που κάνει , ο εκπαιδευτής φροντίζει παράλληλα να χτίζει μαζί και τον χαρακτήρα του, ώστε να είναι παράδειγμα για τους υπολοίπους στην σχολή. Δεν τον «κακοποιούμε» σηκώνοντας τον σαν ούκε για να του δείξουμε ποιος κάνει κουμάντο στην σχολή». Αντίθετα του δίνουμε έναν αρχάριο μαθητή για να είναι υπεύθυνος στα πρώτα του βήματα και με αυτόν τον τρόπο να μάθει να προσφέρει στην σχολή με τον δικό του τρόπο.
- Όταν ένας μαθητής δεν έρχεται στα μαθήματα ( και οι λόγοι είναι ποικίλουν ,ένα μωρό στην οικογένεια , αυξημένες απαιτήσεις στην δουλεία , κακή περίοδος κτλ.) «δεν τον διαγράφουμε μετά από 2 εβδομάδες και μετά του ζητάμε εκ νέου εγγραφή» . Το ίδιο ισχύει και με τραυματισμό , από προσωπική εμπειρία μετά από κάταγμα στο πόδι κατά την διάρκεια της προπόνησης , αφού επέστρεψα με τα από 2 μήνες σχεδόν , μου ζητηθήκαν όλα στο ακέραιο εγγραφή και οι δυο μήνες που έλειπα.
- Όταν ανακοινώνονται σεμινάρια από άλλες σχόλες με δάσκαλους του εξωτερικού . «Δεν βγάζουμε ανακοίνωση ότι όποιος συμμετέχει σε σεμινάριο άλλης σχολής θέτει τον εαυτό του έκτος σχολής δηλ. τον διώχνουμε επειδή θέλει να δει κάτι άλλο» . Αντίθετα ανακοινώνουμε και σεμινάρια άλλων σχολών και αν μπορούμε συνοδεύουμε και τους μαθητές μας.
- Οποία και αν είναι η γραμμή που ακολουθεί η σχολή μας ( δηλ. ο δάσκαλος που είναι υπεύθυνος για τις εξετάσεις Dan είναι Έλληνας , ευρωπαίος η ιάπωνας ) «δεν λεμέ στους μαθητές μας ότι αν φύγουν από την σχολή μας θα βρεθούν σε αχαρτογράφητα μέρα επειδή η σχολή μας είναι η Μοναδική που έχει ιάπωνα δάσκαλο και υπόλοιποι δεν ξέρουν άπλα τι τους γίνεται» . Προσωπικά μετά από 4 ταξίδια στην Ιαπωνία και 13 στην Ευρώπη μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι υπάρχουν εξίσου καλοί και ίσως και καλύτεροι μερικές φόρες εκπαιδευτές και έκτος Ιαπωνίας , αλλά αυτό είναι καθαρά προσωπική αντίληψη. Και ότι συνήθως αυτοί που αναφέρονται σε αυτό το επιχείρημα δεν έχουν καν επισκεφτεί την Ιαπωνία για σοβαρή προπόνηση.
- Όταν ένας μαθητής από μια άλλη σχολή αποφασίζει να ενταθεί στην δική μας έχοντας ένα ήδη ένα βαθμό ζώνης ανεξάρτητου επίπεδου , «δεν τον ενημερώνουμε ότι τα πτυχία που έχει δεν ισχύουν στην δική μας σχολή επειδή εμείς τα κάνουμε αλλιώς η επειδή εμείς ξέρουμε καλυτέρα η ότι άλλο σκαφθεί ο καθένας για να υποβιβάσει την αξία του νέου μαθητή». Αντίθετα θα πρέπει να δούμε σε τι επίπεδο βρίσκεται και ποσό καιρό έχει να ασχοληθεί με το aikido ( υπάρχουν και άνθρωποι που έχουν σταματήσει και αποφάσισαν μετά από 2-5 χρόνια να ξανακάνουν προπόνηση) και αν είχε σταματήσει να κάνουμε μαζί ένα πέρασμα σε κάποιες από τις τεχνικές στο επίπεδο που είναι, ώστε να δούμε που βρίσκεται τεχνικά . Σε καμία περίπτωση δεν ακυρώνουμε την πορεία ενός ασκουμένου από όπου και αν προέρχεται
- Η σχολή είναι ένα αρκετά πολύπλοκο εγχείρημα με πολλές προεκτάσεις ,πολλές φόρες υπάρχουν μαθητές που βοηθούν εθελοντικά σε αυτό πχ. Καθαρισμός σε μεγάλες γιορτές , υποστήριξη σε κάποιο κομμάτι (πχ μεταφορά καλεσμένων του εξωτερικού )στα σεμινάρια. Δεν επιβάλουμε στους μαθητές μας να μας βοηθούν με οποιονδήποτε τρόπο ( έχω ακούσει ακόμα και περιπτώσεις ψώνια σουπερ μάρκετ babysitting κτλ.)και αν δεν το κάνουν αυτοί πέφτουν σε δυσμένεια ότι και αν συνεπάγετε αυτό . Άπλα αναφέρουμε την ανάγκη υποστήριξης από τα μελή μας και αν υπάρξει ανταπόκριση τότε η σχολή μας είναι δεμένη σαν ομάδα αν όχι πρέπει σαν δάσκαλοι να δουλέψου πάνω σε αυτό .
- Τέλος , ένας δάσκαλος η εκπαιδευτής θα πρέπει να έχει ξεκαθαρίσει το είδος αλλά και την ποιότητα της υπηρεσίας που παρέχει στην κοινωνία μας ιδίως όταν έχει να κάνει και με παιδιά εκτός από ενηλίκους η οποία συνοψίζεται στην μικρή φράση. «Μαθητές ΟΧΙ Πελάτες».
Παναγιώτης Άγριος
Athens bushido center
Chief Instructor
United aikido dojos